Maand van de Meldcode: Stap 3, hoe ga je in gesprek over je zorgen?

 

Het kan best een grote stap zijn om jouw zorgen te gaan bespreken met je medewerker. Want wat kan je wel en wat kan je niet zeggen? En wat als je medewerker er pissig om wordt, of jou verwijt dat je je daar niet mee moet bemoeien? Of wat als je er helemaal naast zit? Toch is het in gesprek gaan de enige manier om te voorkomen dat je zorgen ontkent of ontwijkt of onnodig met een vervelende knoop in je maag rond blijft lopen.

Zelf vond ik het ook altijd enorm lastig. En nog steeds, want ook ik blijf natuurlijk dingen zien in mijn omgeving. Want als 1 op de 20 volwassenen de afgelopen 5 jaar slachtoffer is geweest van fysiek huiselijk geweld, dan kan het niet anders dan dat je mensen tegen komt die er direct mee te maken hebben.

Toch wil ik me niet meer laten weerhouden door alle onzekerheid en dilemma’s die ik voel. Want ik weet ook dat het echt een verschil kan maken!

Het is alleen al heel erg lastig om aan de buitenkant te zien. En vaak is het ook zeker niet zichtbaar. Hoe dan ook heeft het in gesprek gaan op een oordeelvrije manier en vanuit oprechte zorg, nooit een verkeerde uitwerking. Je laat iemand simpelweg weten dat hij of zij er toe doet. En juist dat momentje… zou maar net doorslaggevend kunnen zijn om de stap te nemen het geweld achter zich te laten.

Bovendien kan een gesprek er ook voor zorgen dat hulp op gang komt en jij daarbij een schakel kunt zijn. En echt, daar hoef je geen hulpverlener voor te zijn.

Ik heb voor jou 3 tips:

1. Kies een moment dat jij weet dat het gesprek in vertrouwen plaats kan vinden. En dat je er ook zelf voldoende rust in ervaart om het te gaan doen. Daarvoor is tip 2:
2. Je kunt voldoende rust ervaren in het gesprek op het moment dat je het te spannend vind. Dat doe je door jezelf te erkennen in jouw spanning. Dat wil zeggen dat je ook toestaat dat die spanning er mag zijn. Als je spanning onderdrukt lukt het vaak niet goed om je zorgen onder woorden te brengen, en ben je al blij als het gesprek leidt tot de uitspraak dat het allemaal wel mee lijkt te vallen. Dus opluchting en snel wegwezen uit het kantoortje…
3. Bereid het gesprek voor door advies te vragen aan een deskundige (zie mijn blog van vorige week). Zorg dat je weet waar je je medewerker naartoe kunt verwijzen, of naar wie. Of vraag advies over de woorden die je kunt gebruiken of welke vragen je kunt stellen.

 

Het aangaan van een gesprek over zorgen is heel erg ingewikkeld. Zeker als je het niet eerder hebt gedaan of als je de gevolgen niet kunt overzien is het een enorme drempel die je over moet.

Toch is deze stap essentieel in het proces om jouw medewerker te ondersteunen bij een eventuele situatie van huiselijk geweld. Los je het direct op? Nee. Voelt jouw medewerker zich gezin en gesteund? Mogelijk wel. En dat zou maar net dat verschil kunnen zijn wat iemand nodig heeft!

Als je zonder het gesprek aan te gaan je zorgen bespreekt met een derde partij, zoals Veilig Thuis, is de basis voor een enorme vertrouwensbreuk gelegd. En dat helpt de situatie zeker niet verder.

Ook al ontstaat er niet direct openheid of een gesprek en blijven zorgen bestaan. Als je het gesprek niet aangaat kom je er nooit achter of je een verschil had kunnen maken.

 

Wil jij meer tips? Vraag dan nu de gratis Hand-out: Herkennen en bespreekbaar maken van huiselijk geweld aan door op de onderstaande knop te klikken!

Klik hier om de Hand-out met meer tips te ontvangen

14 oktober 201913 oktober 2019 door kirstenregtop

Maand van de Meldcode: Stap 2, Advies vragen over je zorgen

 

 

Vorige week hebben we het gehad over de signalen die je kunt waarnemen. Een signaal van huiselijk geweld is een feitelijke waarneming waardoor jij het vermoeden kunt hebben dat er sprake is van huiselijk geweld. Vaak merk je een signaal op doordat er een fysieke alarmbel afgaat (onrustig gevoel, het idee dat er ‘iets niet klopt’).

Als je meerdere signalen hebt waargenomen, maar het blijft nog steeds bij een vermoeden. Een veronderstelling dat er bij jouw collega of medewerker wel eens sprake zou kunnen zijn van huiselijk geweld. Wat doe je dan?

Na stap 1 uit de meldcode volgt natuurlijk stap 2. En dat is: het vragen van advies bij signalen van huiselijk geweld.

Om niet met een vermoeden rond te blijven lopen, en wel in beweging te blijven, is stap 2 een erg belangrijke stap.

 

Aan wie kan je advies vragen? 

Het beste kan je je vragen neerleggen bij iemand die er meer van weet. In Nederland is Veilig Thuis als adviespunt aangewezen. Bij Veilig Thuis kan je, volledig anoniem, advies vragen.

 

Waarover kan je advies vragen? 

Kan het kloppen dat er sprake is van huiselijk geweld? Welke van de door jou verzamelde signalen duiden inderdaad op huiselijk geweld? En welke juist niet? Wat zou er nog meer voor verklaring mogelijk zijn? Is er iets wat je misschien ook had kunnen zien?

Al dit soort vragen kan je stellen.

Vervolgens kan je natuurlijk ook advies vragen over de vervolgstappen. vraag je natuurlijk het advies bij de vervolgstappen die je kunt zetten. Over hoe je je collega over kunt brengen dat je je zorgen maakt, zodat hij of zij er niet al te erg van schrikt. Welke reacties je kunt verwachten. Kortom een advies over het voeren van een gesprek. Hieronder heb ik een lijstje voor je van mogelijke vragen die je zou kunnen stellen als je een advies vraagt:

 

• Hoe je het gesprek het beste kunt voeren.
• Wat het goede moment is om het gesprek te voeren.
• Wat goede vragen zouden zijn in het gesprek.
• Wat is de grens om daadwerkelijk hulp te gaan inschakelen.
• Naar welke instanties je de medewerker kan verwijzen als er inderdaad blijkt dat er sprake is van huiselijk geweld.
• Wat je kunt doen om je collega/medewerker te ondersteunen.

Het advies heeft als doel dat jij verder kunt met jouw zorgen. Zodat jij weet wat je kunt doen. Zonder dat er direct bekend is om wie het gaat. Want daarmee houd je de vertrouwelijkheid die je hebt ten aanzien van je collega of medewerker in stand.

 

Een goed advies zorgt ervoor dat jij je rustiger voelt, beter weet waar je aan toe bent en weet wat je in het vervolg kunt doen. 

 

Wil je meer tips? Of wil je weten hoe je huiselijk geweld zou kunnen herkennen? Vraag dan nu de gratis Hand-Out Herkennen en Bespreekbaar maken van huiselijk geweld aan. Een document wat ik heb ontwikkeld voor het bedrijfsleven.

Omdat bijna de helft van de nederlanders tenminste 1 keer in zijn leven te maken heeft met huiselijk geweld. De afgelopen 5 jaar 1 op de 20 mensen slachtoffer is geworden van fysiek huiselijk geweld. En deze mensen vaak gewoon aan het werk zijn en hun werk willen behouden.

En je kunt ook wat doen in het bedrijf. Hoe? Daar help ik je graag verder mee. Allereerst met de tips uit de Hand-Out. Je kunt hem aanvragen door hieronder op de knop te klikken.

Klik hier om de Hand-out met meer tips te ontvangen

 

Volgende week behandel ik Stap 3; Het gesprek over je zorgen. Wil je eerst nog stap 1 en de introductie teruglezen? Dan kan dat hier:

Maand van de Meldcode: Stap 1: Signaleren van huiselijk geweld.

Maand van de Meldcode: De introductie voor HR en ARBO

7 oktober 20196 oktober 2019 door kirstenregtop

Maand van de Meldcode: Stap 1: Signaleren van huiselijk geweld.

De Maand van de Meldcode bestaat traditioneel gezien uit 5 blogs en we trappen dan natuurlijk af met stap 1. Dat gaat over het signaleren van huiselijk geweld

Want voordat je in actie gaat komen, of je zorgen hebt, gebeurt er al iets. Je hebt namelijk het idee dat er iets niet klopt. Er wordt iets gezegd over jouw werknemer door andere collega’s. Of je ontvangt informatie over afwezigheid, verzuim beperkte alertheid waardoor jouw zorg wordt opgewekt.

Wat is signaleren van huiselijk geweld?

Signaleren is het letten op signalen van mogelijk huiselijk geweld. Dat betekent dat als jij iets waarneemt waarvan bekend is dat dit op huiselijk geweld zou kunnen duiden, je actief gaat kijken of er nog meer signalen zijn die daarop zouden kunnen duiden.

Signalen merk je zelf op doordat je ergens een ‘niet-pluis’ gevoel bij hebt. Of doordat je iets opvallends merkt aan je werknemer.

Signaleren is niet onderzoeken

Wanneer jij je zorgen maakt omdat jouw medewerker gecontroleerd wordt door de ex-partner, dan hoeft jij niet als een detective die mails te gaan achterhalen of die telefoontjes af te luisteren.

Als jij merkt dat jouw medewerker vermoeid op het werk komt na een weekend mantelzorgen, dan hoeft jij niet te gaan onderzoeken wat jouw collega dan allemaal in dat weekend heeft gedaan waardoor hij of zij zo moe is.

Als je merkt dat jouw collega voor de tweede week achtereen elke dag met een alcoholwalm op kantoor komt, dan hoeft je niet te onderzoeken hoeveel jouw collega drinkt en of dit nog wel gezonde proporties heeft.

Al kunnen deze signalen die neiging wel bij je oproepen.

Signaleren gaat er om dat je alert bent op feitelijke gebeurtenissen die maken dat jij je zorgen maakt. Maar signaleren gaat er ook om dat je feiten vaststelt die jouw zorgen mogelijk weerleggen. Als HR medewerker of personeelsfunctionaris mag je niet zomaar deze bijzondere persoonsgegevens of jouw eigen mening vastleggen. In tegenstelling tot de hulpverlening waarin dit juist wel moet. Het is daarom vooral belangrijk dat je het volgende doet.

Signalen zijn a-speciek

Dat wil zeggen dat ze ook ergens anders op kunnen duiden. Daarom is onderstaande zo van belang. En ook stap 3 (waarover later meer in deze maand).

Signaleren is niet ongemerkt

Als je actief signaleert dan geef je ook de signalen terug aan je medewerker.

Je geeft bijvoorbeeld aan dat je merkt dat iemand er moe uit ziet. En vraagt hoe het gaat met de zorg voor de ouder of naaste als mantelzorger.

Je vraagt of iemand het niet warm heeft met de sjaal om.

Je geeft aan bij je collega dat je merkt dat hij of zij naar alcohol ruikt.

Als je dat op een niet beschuldigende manier doet, en vanuit oprechte zorg, dan laat je je medewerker merken dat je hem of haar ziet en dat ze bij jou terecht kunnen als ze daar misschien iets mee willen. (Daarover meer in  stap 3 over een paar weken of in de Hand-out die je hier kunt aanvragen).

Wat kan je met die signalen?

Als je over een langere periode signalen hebt gezien en ook bespreekbaar hebt gemaakt, maar je kunt er nog steeds niet de vinger opleggen, dan is het tijd om door te gaan naar stap 2 van de Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling. Het vragen van advies. Daarover volgende week meer.

Vastleggen van signalen

Als je wel de mogelijkheid hebt om signalen vast te leggen vanuit jouw functie en de vertrouwelijkheid die geborgd is, doe dit dan wel. Zodat als je er later toch wat mee wilt doen, bijvoorbeeld een advies vragen, je heel duidelijk en feitelijk kunt beschrijven hoe het signaal er uit heeft gezien.

Het gesprekje in de deur kan vertrouwen geven. 

Iedere keer dat jij echt vanuit zorg voor de ander handelt en laat merken dat je iemand ziet en dat diegene de moeite waard is. Draagt jij bij aan het ontstaan van vertrouwen bij jouw collega. Vertrouwen wat uiteindelijk niet aan jou gegeven hoeft te worden. Maar jouw collega heeft een kans om te ervaren dat vertrouwen wellicht mogelijk is. Dus iedere keer kan dat gesprekje bij de deur, bij het koffieapparaat of bij de wastafel, hoe onbeduidend het ook kan lijken, ook al bijdragen aan het sneller stoppen van geweld.

Het is alleen dan wel heel fijn als je weet wat je daarna kunt doen als iemand jou wel in vertrouwen neemt of wat je kunt zeggen over bij wie iemand wel terecht kan. En daar kom ik de komende weken nog bij je op terug.

Wil jij weten hoe je vermoedens van huiselijk geweld bespreekbaar kunt maken? 

Om je op weg te helpen heb ik een Hand-out: Herkennen en bespreekbaar maken van huiselijk geweld samengesteld. Je kunt hem gratis aanvragen via onderstaande knop. Als je dat doet, blijf je ook automatisch op de hoogte van de vervolgstappen.

Ja, ik wil op de hoogte blijven en de hand-out ontvangen

1 oktober 201929 september 2019 door kirstenregtop