Help! Mijn grootste uitdaging voor het komende jaar…

Help!

Je zal het mij niet snel horen roepen. Hulp vragen is voor mij de absolute uitdaging nummer 1. En dat is het al heel erg lang. Ik noem het ‘hulpvraaguitstelgedrag’… En wat zou ik daar graag verandering in brengen…

Het gaat me niet altijd slecht af hoor? Ik heb het afgelopen jaar vaak professionele hulp gevraagd…  Businesscoaching (Anneke Krakers, absolute aanrader), Spreekcoaching (Henriette Sloot en Lisa Portengen), mijn financiën bijhouden (ok, daar ben ik net mee gestart, dus dat hou ik nog even voor mezelf). Op een of andere manier heb ik daar geen moeite mee. Wellicht omdat ik er in investeer?

 

Het gaat om de kleine dingen in het dagelijkse leven, maar ook grote vraagstukken waar ik mee worstel. Ik houd het vaak lang voor mezelf. En eigenlijk te lang. Wat ik weer merk doordat ik er last van krijg.

Spanning, stress. En soms zo’n aha ervaring als iemand iets benoemd waardoor ik denk, waarom heb ik er niet eerder aan gedacht om jou te vragen! (Waar ik mezelf vervolgens weer voor op mijn kop geef…)

Een voorbeeld uit de categorie klein onschuldig leed als gevolg van ‘hulpvraaguitstelgedrag’… Afgelopen zomer waren wij aan het kamperen in Frankrijk. Heerlijk relaxte kleine camping met allemaal gezinnen met kleine kinderen (dat vinden wij in onze situatie relaxt ;-). Als de kinderen aan het spelen waren letten de ouders niet alleen op hun eigen kroost, indien nodig werden ook de andere kinderen getroost, aangesproken of betrokken bij de avonden voetballen op het veld. Heel gemoedelijk.

Tot het moment dat ik met mijn vaat in de afwasteil en mijn theedoekje nonchalant over mijn schouder naarstig op zoek ging naar het afwasmiddel… Achter het kleine kabinetje zoeken, in de tentzakken, de toilettassen werden omgekeerd, nergens te bekennen. Het kon niet anders dan dat we hem bij de vorige afwasbeurt vergeten zijn in het toiletgebouw. In vlotte pas daar maar eens polshoogte nemen. Maar helaas…

Dit ene kleine momentje was verantwoordelijk voor een flinke dosis reflectie. Gecreëerd doordat de enige oplossing was… Afwasmiddel lenen bij de buren. Oftewel hulp vragen!

Hoe moeilijk kan het zijn…

En toen kwamen de eerste symptomen van mijn ‘hulpvraaguitstelgedrag’ om de hoek kijken… Zweet brak me uit. Ik schaamde me een beetje, voelde me lullig. Hoe kan het dat zo iets ‘onbenulligs’ mij in verhouding zoveel deed? Vind ik het dan echt zo lastig om hulp te vragen?

En inderdaad, ik vrees dat ik dit een van de grootste uitdagingen in mijn leven vind.

Hoe krom is het dat juist ik, die er enorm veel voldoening uit haalt om juist anderen te helpen bij hun vragen, hen aanmoedig om dit juist vaker te doen, dit zo ontzettend lastig vind?

Ik kan het natuurlijk wel verklaren aan de hand van de lessen op school: eerst zelf proberen en daarna vragen als je er niet uit komt. Of aan de hand van teleurstellingen, mensen in vertrouwen nemen en dat vervolgens geschaad is. Omdat ik voel dat iemand er iets voor terugwil. Of omdat ik soms gewoon stinkend eigenwijs ben en mijn eigen pad wil bewandelen.

Het komende jaar moet ik maar op hulp-vraag les. Nouja, in ieder geval wil ik vaker om hulp gaan vragen en het niet zo lang uitstellen. Omdat hulp vragen ook zo ontzettend kan verrijken. Mooie inzichten kan brengen. Andere perspectieven op kwesties kunnen aandragen. En ik daarmee hoop meer impact te kunnen genereren…

Ik ben al begonnen met meer hulp vragen en ook aanvaarden. Ik hoop dat het uiteindelijk net zo goed zal bevallen als toen ik de buurman om de afwasmiddel vroeg en die met een vriendelijke glimlach aangereikt kreeg.

Je zal mij nog steeds niet snel “help” horen roepen, maar met een concrete vraag klop ik graag bij je aan. Hopelijk sta jij daar dan ook voor open. En als je ook last hebt van ‘hulpvraaguitstelgedrag’, mag ik je dan ook uitdagen om daar verandering in te brengen?

Samen kunnen we echt een verschil maken bij de aanpak van huiselijk geweld, daar is alle hulp van de wereld bij nodig!

 

 

Sinds afgelopen maand sta ik in het sprekersbestand van ZijSpreekt. Trots op deze nieuwe stap in het doorbreken van taboes rond de aanpak van huiselijk geweld. Graag kom ik naar jouw bedrijf toe of jouw congres om de deelnemers te inspireren om een moeilijk onderwerp als huiselijk geweld bespreekbaar te maken, actie te ondernemen en vooral elkaar tot steun te kunnen zijn.

 

27 januari 2020 door kirstenregtop

Kan je voorkomen dat de kerstballen door de kamer vliegen?

 

Die ene oom die de wijn maar bij blijft vullen en met dikke tong de meest ongemakkelijke kwesties uit het verleden oprakelt. Een neef die er echt geen zin in heeft en met een norse blik maar op op de bank in zijn iPhone blijft zitten scrollen. Of die oma die ongelofelijk haar best doet en maar blijft zeggen: “Wat is het toch gezellig hè?”, terwijl de ongemakkelijkheid er vanaf druipt?

Het gedwongen samen zijn met kerst is soms olie op het vuur. Waar de een op eieren loopt en er alles aan doet om het gezellig te houden, kiest de ander weer andere vluchtwegen om ervoor te zorgen dat het niet uit de hand loopt. Nu zullen het vaak relatief onschuldige spanningen zijn. Maar het kan ook zo zijn dat tussen twee gezinsleden al sprake is van oplopende spanningen die tijdens kerst tot een uitbarsting van onwenselijk formaat kunnen leiden.

Als je weet dat er binnen je familie huiselijk geweld speelt, maar het eigenlijk het best bewaarde geheim is binnen de familie, kan je voor lastige situaties komen te staan.

Wat kan je dan doen?

Als je het drie muren model volgt, kan je bepalen wanneer en of je het gesprek aan kan gaan.  Want op welk moment dan ook, hoe sneller we huiselijk geweld bespreekbaar kunnen maken, hoe sneller huiselijk geweld gestopt kan worden.

Muur 1: Laat je eigen dilemma’s je er niet van weerhouden om het gesprek aan te gaan.

Wat houdt je tegen om in gesprek te gaan? Kan je niet overzien wat de consequenties zijn? Wil je de sfeer niet blijvend verpesten? Wil je iemand niet kwetsen? Ben je bang dat je de verkeerde aanspreekt?

De eerste stap is om vast te stellen of er sprake is van een dilemma die ervoor zorgt dat je het gesprek niet aangaat. Wat je ook doet, het zal altijd niet goed uitpakken. Niks doen houdt de situatie in stand en wel wat doen kan zorgen voor… Vul maar al jouw gedachten in.

Een dilemma kan je gijzelen. Want meestal is niets doen toch de meest veilige optie. En dat kan soms jarenlang duren. Al die tijd…

Als je je eigen dilemma kunt weerleggen, dan kan je het gesprek aangaan. Lukt dat niet? Geen man overboord, er komt vast in de toekomst een ander moment waarop dit wel lukt. Laat het er in ieder geval niet definitief bij zitten.

Muur 2: Stop met (ver)oordelen.

Als je besluit het gesprek aan te gaan. Zorg er dan voor dat iemand zich niet in de hoek gezet voelt. Want een kat in het nauw maakt vreemde sprongen. Houdt je eigen mening, doorspekt met vooroordelen, voor je. Huiselijk geweld is nooit goed te praten, maar iets doen wat niet ok is, wil nog niet zeggen dat iemand niet ok is.

Als er scheldpartijen plaatsvinden maakt dit iemand nog geen slechte ouder. Als de boeken door de kamer vliegen maakt het iemand nog geen agressieveling.

Als het je lukt je eigen oordelen in te slikken, is de kans dat iemand aan jou hulp vraagt of jouw advies serieus neemt vele malen groter.

Tip: Ook als je een ongevraagd advies geeft kan dit voelen als een oordeel. Omdat er een lading onder ligt: jij weet het dus beter dan ik? (Lees ook dit blog: Geef nooit een advies aan iemand die jou daar niet om gevraagd heeft).

Muur 3: Iemand bepaalt zelf of hij/zij jouw hulp aanvaard

Het lijkt wellicht een open deur, maar veiligheid is het belangrijkste thema als het gaat om huiselijk geweld kwesties. Veiligheid in de relatie met anderen is iets wat voor iemand die in die situaties zitten niet vanzelfsprekend. Hoe graag je misschien ook zou willen, iemand bepaalt zelf wanneer en bij wie hulp gevraagd wordt.

Als jij ergens mee zit bepaal je toch ook zelf aan wie jij hulp vraagt? Of je eerst naar de dokter gaat of eerst met een vriend of je moeder iets bespreekt?

Respecteer dit, maar houd de deur wel open. Alleen dan kan iemand zelf regie houden. En juist dat is een belangrijk onderdeel in het ervaren van veiligheid in relaties met anderen. En het vertrouwen dat het misschien wel anders kan…

Wat als het niet lukt om het gesprek aan te gaan?

Vind je het echt lastig om direct het gesprek aan te gaan? Of voelt het echt te onveilig? Het is geen noodzaak om tijdens de kerst iets open te breken, zeker als je niet goed weet hoe het uit gaat pakken.

Doe geen dingen die je bang maken of te spannend vind of waar je te geëmotioneerd van raakt. Want vanuit die emoties kan je heel onhandige dingen gaan doen en zeggen vanuit je eigen pijn. Laat dan eerst bij jezelf de emoties wat zakken en kom er desnoods een paar dagen later op terug.

Veiligheid staat altijd voorop. Als de drank in de man is, dan is het aangaan van een gesprek niet zo’n handige keuze. Denk dan eerder na over het sturen op een time out. Ga even een wandelingetje maken met een van de twee partners en zet een kop koffie. Vraag of het ok is om weg te gaan en of er behoefte aan is dat de spanning eerst zakt voordat je weggaat.

Realiseer je dat mensen die met huiselijk geweld te maken hebben vaak geen idee hebben dat anderen dit zien. En dat zij zich er soms niet van bewust zijn hoe heftig de spanningen zijn waar zij middenin zitten. Het kan hen echt helpen als jij wel jou zorgen uitspreekt.

Geef aan dat je er voor hen beiden bent. En dat dat ook na de kerst zo is. Je hoeft niet altijd iets te benoemen om wel te laten merken dat je er voor iemand bent.

Ik wens jou en je naasten een hele fijne en liefdevolle kerst en jaarwisseling toe. Met die gekke oom, die liefdevolle moeder en die norse door zijn iPhone scrollende neef. En wie weet lukt het, dit jaar geen knallende kerst!

 

Aan de hand van het drie muren model leer je als omstander wat je kunt doen en zeggen om huiselijk geweld te stoppen. Als huiselijk geweld sneller bespreekbaar gemaakt wordt, dan wordt het taboe minder groot en is de drempel om hulp te gaan vragen vele malen lager. Hierdoor kan huiselijk geweld sneller gestopt worden.

Wil je meer weten over het drie muren model? Of wil je een lezing of training binnen jouw bedrijf over het drie muren model? Omdat jij het ook belangrijk vind dat jouw medewerkers weten wat zij kunnen doen als zij huiselijk geweld signaleren bij hun collega? Dan kan je contact met mij opnemen via info@kirstenregtop.com of vraag het E Book: How one conversation can have a positive impact on domestic violence aan.

Ja, ik wil het E Book ontvangen  

 

Heb jij de kans om voor de kerst nog een gesprek aan te gaan?

Misschien zie je deze week nog iemand waarover je je zorgen maakt. Dan kan je de kans misschien nog aangrijpen om het gesprek vooraf aan te gaan.

Alweer vier jaar geleden schreef ik het blog: Dit jaar geen knallende kerst. Daarin deelde ik 3 tips die je met je cliënten kunt bespreken om te voorkomen dat het uit de hand loopt. Ook als je geen hulpverlener bent, kan je hier iets aan hebben. Dus ik deel ze graag nog een keer met je:

Loose the champagne

Hoe gezellig het er ook altijd uit ziet die mooie wijnglazen op tafel en klinken met champagne… Als je de alcohol er eenmaal in zit.. Emoties komen meer aan de oppervlakte en remmingen nemen af. Recept om een mooie feestdag te laten verknallen! Dus kijk of je cliënten afspraken kunnen maken over hun alcoholgebruik.

Lees bijvoorbeeld ook nog even: Wanneer de Alcohol de overhand krijgt. 

Don’t push yourself to the limit

De gastheren en gastvrouwen willen het hun gezelschap erg naar hun zin maken, maar helaas levert dat ook een hoop gestress en gevit op. Vraag je cliënten een beeld te schetsen van gastvrijheid. Echte gastvrijheid hangt niet af van een mooi gedekte tafel, maar aan een gastvrouw of heer die hun gezelschap een fijne tijd wil bezorgen.

Take a time out

Zijn je cliënten in staat hun eigen spanningen te herkennen? Weten zij wanneer het hen teveel dreigt te worden? Maar ook: kunnen ze dat bij de ander herkennen? Dan kan je afspraken maken over het nemen van een Time Out.

Door even uit de situatie te stappen en het fysieke stresslevel te laten dalen, ziet de wereld er al heel anders uit. Daarmee kan je client voorkomen dat het uit de hand loopt en is  hij of zij dus heel bewust bezig om de relatie goed te houden.

Lees bijvoorbeeld ook: De Waag: hulpverlening bij Huiselijk Geweld

 

Tenslotte: voorwaarde voor het slagen van bovenstaande tips is dat  je cliënten  beiden onvoorwaardelijk kiezen voor een kerst zonder geruzie of huiselijk geweld. Dat zij dit ook naar elkaar uitspreken. Lukt dit niet? Maak dan een noodplan met je cliënten en zorg ervoor dat zij weten met wie zij contact op moeten nemen tijdens de kerst.

 

Het volledige blog is terug te lezen via: Dit jaar geen knallende kerst

16 december 201915 december 2019 door kirstenregtop

Zonder invloed ben je een waarde(n)loze hulpverlener

 

Als hulpverlener moet je invloed willen hebben.

Invloed hebben is ook eng. En  kan een negatieve bijklank voor je hebben. Toch ben ik er van overtuigd dat je invloed moeten willen hebben. Anders kan jouw cliënt net zo goed een kop koffie met de buurvrouw gaan drinken. Jij wil toch het verschil maken? Dat is waar voor mij invloed in de hulpverlening over gaat.

Invloed om de omstandigheden waarin jouw cliënten soms leven, invloed op het beleid, bureaucratie waar zij eventueel tegenaanlopen. En natuurlijk ook invloed op jou cliënten zodat zij huiselijk geweld kunnen stoppen.

3 juni 20193 juni 2019 door kirstenregtop